डोंगरांमधून वाहत असलेले धबधबे, पांढरे गुळगुळीत दगड, काही दगडांवर उगवलेल्या वनस्पती, झाडे हे सर्वच म्हणजे डोळ्यांसाठी एक सोहळाच जणू! मला इथली अजून एक गंमत वाटते ती म्हणजे, एकीकडे बघितले तर जाता जाता वाटेतील दिसणारा एक साधा दगड देखील लक्षवेधी ठरवा, तर दुसरीकडे अथांग, अमर्यादित पसरलेल्या डोंगरांमुळे असे कित्येक क्षण आनंददायी ठरावेत.

एकदा का या सगळ्या गोष्टी व नशीब अशी एकत्र भट्टी जमून आली आणि प्रत्यक्ष डोळ्यांना Northern lights दिसले तर त्यावेळेस होणारा आनंद हा शब्दात सांगणे हे मात्र कठीणच जाते. कितीही वेळा बघितले तरी प्रत्येक वेळी बघताना होणारा आनंद हा काही वेगळाच असतो व अशी वेळ परत परत यावी आणि परत परत बघता यावे अशी इच्छा देखील मनात असतेच असते.

काही ठिकाणे अशी असतात की एकदाच काय पण कितीही वेळा पाहिली तरी प्रत्येक वेळी तितकीच सुंदर भासतात. अशा ठिकाणांचे वर्णन करणे जरा कठीण जाते. त्याबद्दल लिहिताना काय व कुठून सुरू करू हे समजत नाही. असाच एक देश आहे Croatia!!!

कितीही ऊन असो, थंडी असो किंवा बर्फ असो एवढ्या जिद्दीने, सातत्याने अनेक जण अनेक वर्ष पक्षी निरीक्षण करतात किंवा विशिष्ट पक्षाचे फोटो काढण्यासाठी तासानतास प्रतीक्षा करत, न थकता, न कंटाळता कसे बसतात याचे मला खूप कौतुक व अप्रूप वाटत आले आहेत. पण आज थोड्या वेळासाठी का होईना मी तो अनुभव प्रत्यक्ष घेतला आणि खरंच काहीतरी खूप छान, नवीन गोष्ट केल्याचा आनंद मला मिळाला.

आणखीन चालत अगदी वरच्या टप्प्यावर पोहोचलो तिथे एक पांढऱ्या भिंतीवर निळ्या रंगाचे डोम असलेले चर्च दिसले. इथले वैशिष्ट्य हेच की सर्व चर्चचे डोम निळ्या रंगाचे असते आणि पुढे एकावर एक असलेले मनोरे व त्यामध्ये घंटा बांधलेल्या असतात. चर्चचे डोम व आकाश यांचे रंग एकमेकात अगदी सुंदरतेने मिसळलेले दिसतात.

चालताना पूर्ण वेळ नजर इथल्या निसर्गावरून हटतच नव्हती. काही ठिकाणी दाट तर काही ठिकाणी विरळ होत जाणारी उंचच्या उंच झाडे बघत असताना “कितीही उंच गेलात तरी पाळेमुळे कायम जमिनीवरच ठेवा” ही शिकवण जणू निसर्ग आपल्याला देत आहे अशी जाणीव होते.